Wat is Amsterdam voor jou?
De plek waar ik geboren en getogen ben. Hoewel de stad zich voortdurend vernieuwt en verandert, blijft Amsterdam voor mij altijd als thuiskomen aanvoelen. Betondorp, bekend als de Johan Cruijf buurt heeft mijn jeugd gevormd. Ik groeide op precies tegenover stadion De Meer de thuishaven van AFC Ajax, de stadionlichten schemerde soms door mijn slaapkamer raam heen. Ondanks dat ik nooit iets met voetbal had voelde ik mij geborgen en nooit alleen.

De dynamiek van het centrum was mijn speelterrein, hier deed ik alles voor het eerst, van naar de club gaan tot mijn eerste biertje drinken. De stad verteld een rijke geschiedenis maar ook mijn geschiedenis. Verschillende plekken, geuren en straten brengen mij soms weer terug naar vele herrineringen. In Amsterdam leerde in de kunst van het samenzijn, waar buren niet alleen buren waren maar een hechte community waar we naar elkaar omkijken en elkaar helpen waar dit nodig is. Ik hoop dat we dit vastkunnen houden met elkaar want door de poralisatie en gentrificatie verliezen we elkaar soms een beetje.

Wat betekent open voor jou?
Openstaan voor anderen, ook als ze niet hetzelfde denken als jij. Openstaan voor nieuwe en andere perspectieven. Daarvan leren en uitwisselen. Openstaan is voor mij ook een stukje nieuwsgierigheid, nieuwsgierigheid naar de ander. Vooral met de jongeren waarmee ik werk is dat heel belangrijk. Ze hebben altijd openheid en nieuwsgierigheid naar hoe de toekomst eruit gaat zien.

Waarom is het belangrijk om te blijven verbinden? Welk persoon, collectief of organisatie is voor jou een verbinder en waarom?
Juist in een tijd van polarisatie is het denk ik heel belangrijk om in verbinding met elkaar te staan, ook al begrijpen we elkaar niet zo goed. Hoe verder we uit elkaar gestaan, hoe ongezelliger het wordt op deze wereld. Verbinden gaat de polarisatie heel erg tegen.

Een organisatie die gelijk in me opkomt is Kazerne Reigersbos in Zuid-Oost. Zij zijn voor hun omgeving en hun buurt echt een plek waar iedereen naartoe kan; van tante Nel die het winkeltje heeft op het schoolplein, tot danslessen voor kinderen, tot jongerenprogrammas waarin jongen zich verder kunnen profileren in hun werkveld, tot producties die daar worden gemaakt waar Grammy’s mee worden gewonnen. Ik vind dat zij echt voor verbinding staan. Het mooie is dat ze eigenlijk een informeel netwerk zijn. Ze passen niet echt binnen de formele structuren, dat maakt ze heel erg vet.

Welke verhalen zijn voor jou het meest waardevol?
De alledaagse, verborgen verhalen. Voor het Amsterdam Museum heb ik bijvoorbeeld aan het project Vrouwen van Noord gewerkt. Er waren zoveel vrouwengemeenschappen die heel veel betekenen voor hun omgeving. Dat zie je niet als je op straat loopt. Zodra je met hen in gesprek gaat, hoor je de meest bijzondere verhalen, waarvan je niet weet dat ze zich naast je afspelen. Ik woon zelf bijvoorbeeld ook in Noord en wist dit niet. De verborgen verhalen, die je echt pas vindt als je er zelf naar op zoek gaat, vind ik de leukste en het meest inspirerend. Vaak zijn dit denk ik ook de verhalen van mensen die altijd bezig zijn met mensen verbinden en elkaar bekrachtigen. Dit zijn de mensen die zelf niet op de voorgrond zijn, maar je echt op de voorgrond moet duwen. Bij Vrouwen van Noord vonden veel van hen het ook wel vaak spannend, maar uiteindelijk hebben ze wel meegedaan.

Hoe blijf je relevant in deze tijd?
Je blijven uitspreken, ook al is dat soms spannend. Ik denk dat je relevant blijft door niet alleen in je veilige bubbel te blijven hangen, maar ook door de stad in te gaan en op verschillende plekken aanwezig te zijn. Daarnaast is het ook belangrijk om een duurzame manier te vinden om te blijven verbinden en daarin wederkerig met elkaar om te blijven gaan.