Wat is Amsterdam voor jou?
Amsterdam is echt mijn thuis. Ik ben er geboren en getogen. Aan mijn moeders kant ben ik vijfde generatie Amsterdammer. Mijn opa had een cafe in Amsterdam, dat zijn ook echt rasechte Jordanezen. Ik kan soms ook heel plat praten [lacht]. Het is anderzijds ook een plek die ik steeds meer zie veranderen in een stad die steeds meer voor de rijken wordt, steeds verder wordt gentrified. De families zoals die van mijn opa worden steeds verder weggeduwd, eerst de Jordaan uit naar Noord, naar Molenwijk bijvoorbeeld en daar gebeurt nu hetzelfde. Dus het wordt wel een plek waar ik me minder thuis voel juist door die gentrificatie.

Wat betekent open voor jou?
Het woord open link ik aan het openstaan voor elkaar, voor andere mensen, voor de verhalen van andere mensen en de context van elkaars bestaan. Daarnaast link ik het ook naar een soort zachtaardigheid naar elkaar. Die mist denk ik steeds meer. Het blijft belangrijk om open te blijven staan op een manier waarop je niet meteen iemand beoordeelt of ergens vanuit gaat zonder dat je iemands verhaal kent, maar meer tijd investeert in het luisteren naar mensen, ook die je niet kent.

Waarom is het belangrijk om te blijven verbinden en welk persoon/collectief/organisatie (en waarom) is voor jou een verbinder?
Voor mij is het belangrijk om te blijven verbinden en dit is eigenlijk verbonden aan de vorige vraag; om de losse verhalen van mensen te blijven horen en mensen open te stellen om verhalen van anderen te horen die niet in hun sociale bubbel zitten. Vooral tegenwoordig, nu we allemaal zo in onze eigen bubbel leven, is dat zo belangrijk. Als ik bijvoorbeeld kijk naar de verkiezingen; ik kom zelfs uit een hele linkse bubbel en dan vraag ik me af ‘Waar komen al die rechtse stemmers vandaan?’. Ik zie ze niet, ik spreek ze niet en ik zoek ze ook niet op. Ik denk dat het daardoor juist belangrijk is om dingen ook van de andere kant te blijven zien en in gesprek te blijven met mensen waar je het niet mee eens bent. Ik vind het moeilijk om een persoon of organisatie aan te duiden die dat heel erg doet op dezelfde manier dat ik ernaar kijk, omdat ik denk dat de bubbels waar we in zitten steeds groter en duidelijker worden tegenwoordig. Vanuit mijn eigen ‘vak’ vind ik dat de culturele sector daar vaak een goede rol in speelt. Hierbij denk ik aan plekken zoals musea of plekken waar symposia gehouden worden, zoals Felix Meritis, de meer open platforms waar ruimte is voor verschillende mensen om iets te doen. Het is voor instellingen juist belangrijk dat er verschillende geluiden in huis gehaald worden, tot op zekere hoogte natuurlijk; waar nodig moet ook wel een kant of standpunt gekozen worden. Ik denk dat cultuur en creativiteit een goede basis kan zijn om te verbinden, omdat waar je ook staat in de samenleving, er zijn meer mensen die dat interessant vinden of die zich daar tot aangetrokken voelen.

Welke verhalen zijn voor jou het meest waardevol?
Dat zijn de verhalen die verbinding zoeken, de verhalen die je meenemen in iemand anders ‘schoenen’, al is het maar voor heel even. Als een wit iemand bijvoorbeeld een verhaal hoort over racisme; een verhaal waarin je duidelijk een soort van herkenbare situatie kan scheppen, zodat iemand zich kan verplaatsen in de schoenen van een ander of de wereld kan zien door hun ogen. Ik vind dat de meest waardevolle verhalen, omdat je op zo’n manier er uiteindelijk voor zorgt dat we opener naar elkaar zijn, zachtaardiger naar elkaar zijn en meer met elkaar kunnen meeleven.

Hoe blijf je relevant in deze tijd?
Ik denk door echt verhalen te vertellen vanuit mensen. Ik denk persoonlijk dat het Amsterdam Museum dit goed doet. Kunst wordt gebruikt als een visualisatie van de verhalen. Alle tentoonstellingen en onderzoeken waar ik mee bezig ben geweest worden heel erg vanuit het menselijk standpunt verteld. Zolang je aan een grote groep mensen een verhaal kan vertellen wat activeert, hun interesse werkt doordat ze zich erin herkennen of doordat ze er heel erg nieuwsgierig naar zijn, denk ik dat de relevantie vanzelf blijft. Ik denk dat als je sociaal maatschappelijk bezig blijft, dat die relevantie wel blijft. De interesse van een grote groep mensen ligt daar ook, omdat het gaat om wat we nu beleven.