Ode aan Anne Frank | Lieve Anne

Lieve Anne,

Het heeft lang geduurd voordat ik de tijd kon vinden om je terug te schrijven. Nu, op de kop af tachtig jaar en drie weken later, is het moment dan eindelijk aangebroken.

Laat ik beginnen met me te verontschuldigen voor het feit dat er zoveel tijd overheen is gegaan. Je moet weten, ik ben een poosje niet mezelf geweest. Dingen uit het verleden speelden me parten, maar daar wil ik je verder niet mee vermoeien.

Ik wil je uit de grond van mijn hart bedanken voor het feit dat je mij gedurende die twee jaar en ruim anderhalve maand zo trouw bent blijven schrijven, ondanks het feit dat ik er nooit toe ben gekomen jou een kattenbelletje terug te schrijven. Jouw brieven hebben mij goed gedaan, de mensenliefde die spreekt uit je epistels is van een hartverwarmende charme, die door de jaren heen een grote steun voor mij is geweest. En niet voor mij alleen: Ik geloof dat ik wat dat betreft voor mijn ganse generatie mag spreken.

Je ongebreidelde optimisme, zo nu en dan tot staan gebracht door een incidenteel dipje, is iets waar menig jonge meid of knul van nu, die de leeftijd heeft die jij had toen je je brieven schreef, een voorbeeld aan kan nemen.

Ik beschouw je als een zielsverwante, de woorden die jij zoveel jaren geleden bezigde zijn vaak dezelfde waarmede ik mijn gesproken of neergeschreven gedachten concipieer. Spijtig dat we elkaar nooit de hand hebben mogen schudden. Als je nog in leven was geweest, was je nu een wijze, ongetwijfeld patente vrouw van vijfennegentig jaar.

Met ’n snufje weemoed aanschouw ik die ene beroemde foto van jou. Die waarop je donkere lokken speels zijwaarts krullen en je de wereld blijmoedig toelacht. Een ondeugend meisje vol levensvreugd kijkt mij aan. Telkenmale wanneer ik die foto bezie, zorgt dat voor een brok in mijn keel.

Lieve Anne, ik hoop van harte dat jouw verhaal tot in lengte van dagen een bron van inspiratie mag zijn voor al die jongens en meisjes en al die mevrouwen en meneren, die
deze stad en deze wereld oprecht met goedheid willen vormgeven.

Immer indachtig jouw optimisme, 

Je Kitty