Ode aan Femke Halsema | Love you, Femke!

Femke Halsema (ik mag Femke zeggen) is werkelijk een topwijf. Naast het feit dat ze met succes de Praeses van de stad Amsterdam is, was ze niet te misselijk om een drankje van mij aan te nemen bij een borrel. Hoe ze me aankeek toen ik aan kwam zetten met een glas schuimend bier deed me wat. Teleurstelling, maar ook blijdschap was te bespeuren in haar ogen. Blijdschap omdat een frisse, jonge student aan haar dacht. Eindelijk eens wat anders dan iemand die simpelweg om een foto komt zeuren. Teleurstelling toen ze mij vertelde dat ze eigenlijk niet zo’n bierdrinker was. 

Ik zag op dat moment inderdaad dat er een glas witte wijn door haar werd genuttigd. Schaamte is het enige wat door mij heenging. Hoe kon ik? Ik had dit moeten weten. Maar wegrennen was geen optie. Ze wist nu van mijn bestaan af en daar kon niks meer aan gedaan worden. “Mijn excuses, dat had ik niet door”, stamelde ik. Tevergeefs probeerde ik het bier aan te smeren aan één van haar tafelgenoten, maar die leken wel door mij heen te kijken. Ik draaide me om en liep weg met twee glazen bier in mijn handen. Twee glazen, waarvan ik hoopte dat ik het mijne tegen dat van Femke kon stoten, proostend op het welzijn van de stad die ze runt. Ik kon wel huilen. 

Maar ik geef nooit op. Bij het halen van een volgend rondje bestelde ik een extra glas witte wijn. Ze had mij immers verteld dat ze niet zo’n bierdrinker was. Vastberaden liep ik weer op haar tafel af. Ik wist zeker dat ze mij dit keer niet kon afwijzen. “Mevrouw Halsema”, zei ik, “mag ik u wat aanbieden?” Ze draaide zich om en een glimlach verscheen op haar gezicht. “Zeg maar Femke hoor”, en ze nam het glas van me aan. De rest van het gezelschap aan tafel was met stomheid geslagen. Een student die de aandacht weet te trekken van de burgemeester? 

Inderdaad. Femke had ineens geen aandacht meer voor hen. Een gesprek ontstond tussen mij en haar, en niemand deed er meer toe. Gesprekken over Amsterdam, over studie, het leven, de poëzie en nog meer dingen kwamen voorbij. Dit was het begin van een lange vriendschap tussen mij en de machtigste vrouw van de stad. Niets kon mij nog gebeuren.

Love u Femke

Homies for life

Fokke van der Maten

NON MINIMUS SUM